انسان سالم، آدمی است که قلب پاکی دارد. مردمان دل پاک برای همه انسان ها و بندگان خدا خوشحالی و خوشبختی را می خواهند. تردیدی در خوشبختی آنان ندارند و با خوشبینی، آرزوی عاقبت به خیری و پیری همراه با یار را دارند. موجودی که قلبش از حسادت، غرورکاذب، طمع، قدرت طلبی، بی رحمی و… تیره و کدر گشته است، هرگز برای هیچ موجود زنده دیگری آرزوی سعادت را ندارد. با وجود آن که نه تنها آن موجود هرگز به او آسیب نمی رساند، بلکه گاها به او سود می رساند. این گونه افراد هرگز از زندگی معنوی خود سود نمی برند.
همچنین عقیده دارم انسان ها در یکی از دو سرشت مادی و معنوی رشد می یابند. آنانی که در پایه مادی هستند، به دنبال موضع های مادی خود تمام دل های پاک را زیر پا می گزارند و هرگز از معنویت ارضاء نمی شوند. و آنانی که به دنبال معنویت هستند هرگز نمی خواهند به مادیات دست پیدا کنند و دل های پاک را به دست می آورند.
باید توجه شود که موضوعات مادی، تنها پول و مشتقاتش نیست. سکس یک عمل مادی است. رسیدن به قدرت و قدرت نمایی کردن به پایین دست خود، مادی است. تلاش برای نمایش خیرخواهی و غیبت کردن، مادی است. با کوباندن دیگران خود را به بالاکشیدن (چه در گفتار و چه در عمل)، مادی است. و رفتار غیر مادی نیز، دوست داشتن، خیردیگری را خواستند، تلاش و کردار ِ آزار نرساندن به دیگران، له نکردن دیگران برای رسیدن به مادیات و… است.
مادیات و دست یابی آن مادامی بد نیست که انسانی معنوی گرا باشی. هرگز خودت را وقف انسان های مادی سوءاستفاده گر نکنی و تمام غم های انسان های معنوی گرای را به دوش نکشی.
تمام این ایده لوژی گویی هایم برای این بود که:
از تمام کسانی که به من و مهرشادم لطف داشتند و در معنویت برایمان سعادت و خوشبختی را خواستار بودند تشکر ویژه ای داشته باشم.
و ابته برای آنانی که نگاه کدر به زندگی ما کردند، آرزوی معنویت و لذت بردن از روح انسانیت را دارم.
