بخش دوم: چطور وبلاگ بنویسیم؟

برای شروع شاید بهتر باشد وبلاگ خوان خوبی باشید. بسیاری از کسانی که امروز وبلاگ دارند پس از ماه‌ها وبلاگ خوانی شروع به وبلاگ نویسی می‌کنند. خواندن وبلاگ دیگران به ما کمک می‌کند شناخت بهتر و بیشتری از نحوه نوشتن به دست بیاوریم. مثلا از اینتر زدن‌های بی‌جا که پاراگرف ایجاد می‌کند یا وسط‌‌چین نوشتن تمام پست و دیگر موارد که در پست بعدی به آن اشاره می‌خواهم کرد خودداری کنیم. درباره غلط‌های دستوری باید بیشتر مطالعه کنیم. خود من در رعایت دستور زبان بسیار ضعیفم. البته وبلاگ خواندن ویا مطالعه مجله، داستان و کتاب نیز به بهبود این وضعیت کمک می‌کند. به مرور آنهایی که مثل من در نگارش و ویرایش ضعیف هستند با مطالعه بیشتر نوشتن‌شان جا می‌افتد. پس زیاد سخت گیری نکنید فقط به روش نوشتن‌های اینترنتی آشنایی پیدا کنید که در برگه وبلاگ خود طوری بنویسید که خواننده اذیت نشود.
همان طور که می‌دانید برای انتشار دیتا (متن، تصاویر، صدا و…) بر روی اینترنت نیاز به یک فضا (چیزی مثل هارد یا رم) داریم. به آن در اینترنت هاست می‌گویند. برای پیدا کردن آن دیتا نیز نیاز به یک آدرس است. دامین همان آدرسی است که ما را به سایت می‌رساند. قالب وبلاگ با سایت متفاوت است. در وبلاگ زیر مطلب نوشته شده کامنت (یاداشت یا نظر) می‌دهیم. عموما از قالب ساده و منظمی بر خوردار است. برای تهیه هاست و دامین باید آنها را خرید.
اما برای وبلاگ نویسی سرویس‌های رایگان بسیاری وجود دارند. آنها برای شما یک فضایی در نظر می‌گیرند تا مطلب خود را منتشر کنید. بعضی از سرویس‌های وبلاگ نویسی علاوه بر این فضایی برای انتشار دیتا شما نیز در نظر گرفته اند. مثلا سرویس وردپرس و یا بلاگر (بلاگ اسپات) فضایی به شما می‌دهد تا دیتای خود را آپلود (بارگذاری) کنید. من برای اولین بار در وبلاگ نویسی‌ام با آپلود آشنایی پیدا کردم. متوجه شدم تصاویر که در سایت ها و وبلاگ ها می‌بینم ویا دانلود می‌کنم قبلا آپلود شده‌اند. شاید بتوان گفت آپلود برعکس دانلود است. شما برای آنکه دیگران تصویر یا موزیک شما را دانلود کنند باید قبلا آن را آپلود کنید.
هر سرویسی مدل خود را دارد. مثلا بلاگ اسکای در سایت پیکو فایل برای شما اکانت رایگان می‌سازد و شما دیتای خود را از آنجا آپلود می‌کنید. یا این که بلاگفا اصلا چنین سیستمی ندارد و باید از سایت های دیگر آپلود کنید و آدرس آن را در وبلاگتان بگذارید. همین جا یک توضیح کوچک بدهم که وردپرس و بلاگر سرویس‌های معروف خارجی هستند و پرشین بلاگ، بلاگفا، بلاگ اسکای و میهن بلاگ از سرویس‌های مهم ایرانی‌اند. البته سرویس‌های دیگری نیر هستند که می‌توانید با جستجو آنها را پیدا کنید. توضیح کوچک دیگر این که سرویس‌های ایرانی برای گریز از فیلترینگ وبلاگ‌های حاوی مطالب سیاسی و یا جنسی باشد را حذف می‌کنند. وردپرس و بلاگر به دلیل عدم این شرایط به طور کامل فیلتر هستند. با این وجود به دلیل اطمینان نویسندگان ایرانی و فراگیر بودن راه های گریز از فیلترها هنوز کم رقیب باقی مانده‌اند. برای شروع در هر سرویسی می‌توانید از راهنمای آن سایت استفاده کنید. در پایان توصیه می‌کنم در صورت نوشتن مطالب جنسی یا سیاسی از سرویس‌های امن خارجی استفاده کنید. اگر تازه کار هستید بهتر است در سرویس‌های ساده ایرانی وبلاگ بنویسید. امیدوارم پس از خواندن این پست به جمع وبلاگ نویسان وارد بشوید.

پیش خودم فکر کردم حالا که چراغ یک ساله درنمیاد خوبه حداقل ندا منتشر میشه. برام سوال شد چند نفر از دوستان فیسبوکی‌ام تعداد نشریاتی که همین حالا منتشر می‌شوند رو می‌دونند. پرسشی در پروفایلم مطرح کردم با این پیش فرض برای خودم که فقط ندا منتشر می‌شود. هیچ وقت ندا رو دنبال نکردم. آخه توی سایت cheraq.net  تا شماره چهل‌وششم آرشیو چراغ وجود داره و القا کرده چراغ دیگه منتشر نمیشه. بعد آرشیو ندا با این شعار که «ندا فرزند چراغ است» در این سایت وجود داره. این در حالیه که شماره‌های بعدی چراغ تا شماره 68و69 در سایت cheraq.irqo.org منتشر شده. چراغ را IRQO منتشر کرده و ندا را IRQR و جالبتر این که هر دو خودشون رو «سازمان دگرباشان جنسی ایرانی» معرفی می‌کنند. در حالی که این ترجمه سازمان IRQO است (Iranian Queer Organization) و ترجمه سازمان IRQR چیزی شبیه این میشود: «راه آهن پناهندگی دگرباش ایرانی» (Iranian Railroad for Queer Refugees)! آخرین شماره ندا آذر90 منتشر شده.

حالا چرا IRQR به دبیرکلی آرشام پارسی سعی دارد تاکید کند چراغ بعد از برکناری‌اش در IRQO درنیامده و ندا به صاحب امتیازی IRQR ادامه راه این نشریه تمام شده است، من نمی‌دانم! البته اگر می خواهید دلایل برکناری آرشام پارسی را از IRGO بدانید شاید این بیانیه بتواند پاسخی به شما بدهد. ضمنن هیچ جا پاسخ آرشام پارسی به این بیانه را ندیدم!

پیش از این با خودم فکر می‌کردم چرا هیچ کدام از دو سازمان مهم و رسمی دگرباشان جنسی ایرانی گزارشی از عملکرد خودشون بیرون نمی‌دهند؟ چرا هیچ شفافیتی درباره بودجه هیچ یک از این سازمانها وجود ندارد؟ اما حالا وقعا متاسفم برای سازمان‌هایی که حتی توانایی انتشار ارگان رسمی خودشون رو ندارند. شاید پیش از این انتظار داشتم اونها گزارش رسمی از اقدامات شون به رسانه‌ها بدن. گزارشی که روشن کننده چگونگی خرج کرد پول‌هایی است که به نام ما (دگرباشان جنسی ایرانی) می‌گیرند. اما حالا دیگه انتظاری از اینهایی که نمی‌توانند حتی نشریه خودشون رو هم منتشر کنند ندارم. پرسشی اشتباه کردم از دوستانم و از همه‌ی آنها معذرت خواهی می‌کنم.