نمی‌خوام درباره گروه دوستان قضاوت کنم و به دو دسته خوب یا بعد تقسیمشون کنم اما فکر می‌کنم فرق های زیادی بین دوستان هر آدمی ممکنه وجود داشته باشه. مثلا یک دوست به ما فیلم سینمایی میده یک دوستی فیلم پورن. با یک دوست میشینیم درباره مسائل عمیق اندیشه ای بحث می‌کنیم و با یک دوستی درباره نحوه لباس پوشیدن فلانی در مهمانی، یا پست جدیدش در وبلاگ که برای عشق سابقش که فلانیه نوشته! ممکنه قرار بزاریم تو کافه با دوستمون و درباره چگونگی برقراری رابطه های پایدار و یا روش های پایداری رابطه خود و دیگران صحبت کنیم یا این که نقشه برای بی اف فلانی که خیلی کیسه بریزیم تا بی افش رو برای خودمون کنیم و البته دوستمون -که از اخلاق طرف خوشش اومده- با اون رابطه بگیره. ممکنه دوستانی در پارک جمع بشوند و درباره یک ایده جدید در قالب رفتار مدنی برای بهبود وضع فرهنگی جامعه دگرباش تبادل نظر و بحث کنند یا این که افه وارانه خودمون رو منجی دگرباشان و سوپر من اونها نشون بدیم و بگیم باید کار کنیم و فقط اورد (دستور) های غیر منطقی بدیم.

نه، گروه دوستان هیچ آدمی دو دسته نیست و نباید خط کش بگذاریم بگیم این وری ها و اون وری ها اما اگر بعضی ها توی این تفاوت عمده قرار گرفتند بدونید روی شما تاثیر میگذارند. اونهایی که گروه اول‌ هستند شما رو مثل خودشون می کنند و شک نکنید گشتن با گروه دوم شما رو مثل اونها می‌کنه. مراقب آدم های متظاهر و خاله زنک باشید. من برچسب روی کسی نمی‌گذارم بلکه دسته ای رو به شما معرفی می‌کنم که از خصوصیات خاص اخلاقی برخوردار هستند. گروهی که درمقابل گروه دیگر قرار دارند و آدم ها رو سطح پایین نگه می‌دارند. دسته ای که از کامنت دادن ها و پست های اون ها میشه سطح فکری-فرهنگی شون رو تشخیص داد.

اگر این ها رو می‌نویسم چون یک دوست فرهیخته‌ای با بالا رفتن سنش فقط و فقط به خاطر ارتباط با یک دوست پورن و سطح پایین از اندیشه سطح بالا دور شده. نمی‌دونم شاید من سطحم پایین‌تر اومده. آها راستی، همین سطح بالا و پایین که می‌گم منظورم  سطح تن انسانه. آقایون و خانم های با فرهنگ و نسبی گرای جهان سومی[!!!]، توجه داشته باشند به آدم هایی که به سطح بالای انسانی خود و دیگران اهمیت می‌دهند افراد سطح بالا می‌گویم و به افرادی که برای سطح پایین خود و سایر انسان ها (کمر به پایین) اهمیت خاصی قائل‌اند آدم های سطح پایین می‌گویم. سخت ترین آدم ها و پیچیده ترین اون ها کسانی هستند که در سطح میانه قرار دارند، چیزی بین سطح بالا و پایین.

خیلی سال پیش وقتی برای اولین بار فیلم سوته دلان علی آقای حاتمی رو تماشا می‌کردم به یک باره اون میزانسن ایرانی با صدای پریسا مو رو بر تنم راست کرد. هنوز که هنوزه با شنیدن این ترانه مو به تنم راست میشه و از خودم بی خود می‌شم. این ترانه رو با شما به اشتراک میزارم و امیدوارم موهای شما هم سیخ بشه :دی :پی

خارج از پست: کارگر رنگ‌کار یکی از دوستانم از پنجره دختر همسایه رو می بینه که روسریش رو درمیاره و در حالی که باد زلف اون رو رها کرده بود و در هوای اتاق دختره می‌رقصونده با همان لحجه شیرین قزوینی و صدای بلند می‌گه: «این من ِ به باد می‌د َد»

الا ای پیر فرزانه با صدای پریسا

دانلود کنید

شاید برایتان پیش آمده در دنیای مجازی فردی را بشناسید بدون آن که او را دیده باشید و حتی چتی یا ایمیلی با او در ارتباط بوده باشید. مثلا سری به حساب فیسبوک، منجم یا وبلاگش زدیم و چه بسا برای او کامنتی هم نگذاشتیم. از خودش به ما اطلاعات داده و ما از احوالات درونی او تا جایی که اطلاعات به ما رسیده باخبریم. اکثر این افراد به دنبال عشق می‌گردنند و وقتی به حساب های کاربری شان در دنیای مجازی سر میزنیم یا وبلاگ های آنها را می‌خوانیم، مدام از عشق و شکست های عشقی پشت سر هم و درد و رنج هایی که از تنهایی می کشند رو به رو می‌شویم. اما یک نکته درباره این دست افراد برای من جالب است (حداقل درباره گی ها چون مشاهده و تجربه ام بیشتر است) این که:

تا آب بی.اف قبلی خشک نشده سریع بی.اف تازه می‌گیرند.

ترای کردن برای آنها مانند تفی است که به سرش می‌مالند تا راحت تر جلق بزنند. به راستی این دوستی های تفی در تازگی آب سوزان و لزج معنی واقعی عشق را می‌دهد؟ عاشق واقعی کیست؟ چه چیزی دلیل واقعی این گونه رفتار از آنها می‌شود؟ چگونه عشق را بشناسیم؟  اصلا عشق یعنی چه؟ چه تعریفی از آن درست است، چرا و چطور؟