به نظر می‌رسد مذاکرات «جمهوری اسلامی» با شش قدرت جهانی به مذاکرات «ایران» و شش قدرت جهانی بازگشته است. گویی عموم ملت از روند مذاکرات حمایت می‌کنند و همزاد پنداری نزدیکی با تیم مذاکره کننده دارند. این را می‌توان در تگ‌های توییتری ژنو و ظریف یا پست‌های آقای وزیر در فیسبوک یا در صفحات عمومی دید. از آنجایی که عموم مردم ما انقلابی‌اند، حمایت از ظریف را به حدی ناباورانه رسانده‌اند. در صفحه‌ی فیسبوک برنامه «دکتر کپی» عکسی از محمد جواد ظریف و خبرنگاران به عنوان مسابقه‌ی هفته منتشر شده بود. برنامه «دکتر کپی» که از شبکه‌ی ماهواره‌ای «من و تو» تهیه و پخش می‌شود، هر هفته تصویری را برای نوشتن جملات طنز از کاربران فیسبوک منتشر می‌کند که در نهایت بهترین آن را به عنوان برنده در برنامه خود اعلام می‌کند. در برنامه هفته پیش اکثر کاربران ِ این صفحه با حمله به این برنامه و دفاع جانانه از وزیر امور خارجه‌ی دولت یازدهم جمهوری اسلامی ایران، علاقه خود را نسبت به دکتر ظریف ابراز کردند. این علاقه همچنین واکنش ِ کامبیز حسینی، برنامه ساز ِ مقیم نیویورک را درپی داشته که ایشان در تذکری اعتراضی هشدار دادند تا «امامزاده ظریف» ساخته نشود.
همین واکنش‌ها را می‌توان بزرگترین دستاورد حسن روحانی و تیم دیپلماسی ایشان خواند. ایجاد همبستگی و ملی سازی ِ مذاکراتی که مثبت است. البته به گمانم این وحدت ملی و خواست برای اقتدارملی، دستیابی به انرژی هسته‌ای و کاربرد صلح آمیز آن و… نیست بلکه فشار اقتصادی به ملت و هزینه‌ی سنگین برای تغییر نظام آنها را مجبور به تغییر از صندوق رای و بازی در زمین جمهوری اسلامی کرده و حالا در حال حمایت از کاتالیزورهای خود با گروه ِ نحس ِ نجس ِ سگ ِ هار ِ فشار و افراط و بنیادگرایی در ایران هستند.
اما اینها را گفتم چرا که خمودگی عمیقی در بین همین کاربران در برابر مذاکرات ژنو3 می‌بینم. از طرفی فراکسیون‌های مجالس آمریکا و از طرف دیگر افراطیون پرقدرت ِ نحس ِ نجس ِ سگ ِ هار ایستاده‌اند تا در یک روند تدریجی این گشایش ملت ایران برای بهبود وضع معیشت‌شان را از بین ببرند. منافع آنها بی‌ثباتی و قرار گرفتن کشور در شرایط جنگی‌ست تا خواست‌های مادی و قدرت‌طلبانه خود را تامین کنند. وزیران خارجه آمریکا و روسیه به ژنو می‌روند. گفته شده اشتون از کری و لاوروف دعوت نکرده، گفته شده لاوروف برای دیدن ابراهیمی (نماینده سازمان ملل در امور سوریه) به ژنو و هتل محل مذاکرات رفته! ملاقات ظریف و لاورف دقایقی پیش آغاز شده و کری تا یک ساعت دیگر به ژنو می‌رسد. اما اینها در مقابل ژنو2 هیچ است که به یکباره پنج وزیر 3+3 وارد ژنو شدند. شاید مذاکرات پر فلش ِ ظریف و اشتون آرام آرام از جذابیت بیافتد. ظاهرا هرچه بیشتر جلو می‌رویم افراط بر میانه روی و خواست ملت ایران، که نه انرژی هسته‌ای بلکه معشیت و منزلت (شعار عارف در انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی)، غلبه خواهد کرد. مردم ایران بعد از قلع و قمع سران ِ اصلاحات، با کاتالیزورهای ذخیره به میدان رفتند و مذاکره کننده‌ی دولت خاتمی را برای مذاکره با سگ ِ نحس ِ نجس ِ هار کشور راهی پاستور کردند تا دولتی شبیه خاتمی با رشد اقتصادی مناسب و کاهش تورم داشته باشند. آنها و دولتشان می‌دانند اولین مانع خارجی است و آن تحریم‌هایی‌ست که قطعنامه دان ِ ملت را پاره کرده است. از این رو چشم به خیار ِ کلویی 3تومن و گوجه دو نیمی و مذاکرات هسته‌ای ظریف-اشتون و صالحی-آمانو دوخته‌اند. در تاکسی درباره‌اش حرف می‌زنند و در خانه توییت می‌کنند.
پیوست به پست: لینک و عکس منتشر شده در صفحه فیسبوک برنامه «دکتر کپی».
خارج از پست: این روزها با گروه مشروع لیلی و حامد، خواننده‌ی همجنسگرای این گروه ِ راک ِ عربی حال می‌کنم!
