آگه‌ام به دهان بسته و صدای خواب، تن خیس و جای تر، تر کردن کرم گرفتگی. گرفته پایی دوانی، سیگار پیش از جا نکشیده‌ای بودم که پشت در قفل شده روشن شد، کافی خورد و دوباره زیر نم باران روشن شد.
آرام بخواب ای سکوت خشک ِ کسینوس خواه، سینوز نمی‌ماند در این منزل. مشتق‌اش را می‌گیرم.
