با انتشار تصویری از نتیجه‌ی بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، توجه برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی به احمد خمینی در لباس روحانیت شیعی جلب شد. کاربران شبکه‌های اجتماعی از توییت‌های طنز که اشاره به ویژگی اروتیک احمد خمینی دارد تا پست‌هایی که آقازادگی این فعال ِ اینستاگرامی را یادآوری می‌کرد واکنش نشان دادند. برای نمونه مهدی پرپنچی در صفحه کاری-شخصی‌اش با اشاره به امکان ادامه‌ی شغل پدر برای فرزندان روحانیون شیعی، این شغل را با ذات آقازادگی گریز ناپذیر دانست. همین طور سایت‌ها و خبرگزاری‌ها از طیف‌های متنوع سیاسی به تصویر فرزند ِ ارشد ِ مسئول حفظ و نشر آثار بنیان‌گذار نظام واکنش نشان دادند. پس از آن احمد خمینی در صفحه اینستاگرام خود با انتشار تصویری توضیح کوتاه‌ی نوشت. وی ضمن شرح ملبس شدن به لباس روحانیت به شکل غیررسمی و اشاره به محل و دلیل منبر رفتن‌اش به عدم تمایل برای انتشار تصویر معمم شدن پیش از ملبس شدن به شکل رسمی اشاره کرد.
به نظر می‌رسد این واکنش‌های سیاسی مخالف و یا با رویکرد انتقادی بیشتر نگرانی از ظهور یک چهره‌ی محبوب مردمی با دیدگاه سیاسی مخالفشان را دارد. انتقادگران که این روزها شاهد رقابت فرزند و برادر دو رئیس جمهور سابق ایالت متحد آمریکا یعنی جب بوش برای انتخابات این کشور و همین طور در طیف دیگر سیاسی رقابت همسر رئیس جمهوری سابق یعنی هیلاری کلینتون هستند، با اشاره به مساله‌ی مذموم شده‌ی «آقازاده» که در ادبیات امروز جامعه بارمعنایی منفی پیدا کرده، به تخریب چهره‌ی کاریزماتیک ِ این عضو خانواده‌‌ی با کاریزما پرداخته‌اند.
به گمانم اگر چه فروغی و رضا شاه تلاش کردند هویت ایرانی ِ تازه‌ای بسازند اما پروژه‌ی ملت‌سازی آن‌ها با شکست رو برو شد به طوری که وارث آن شاه ِ ناکام، زیارت بارگاه امام هشتم شیعیان در ایران را یکی از برنامه‌های شاهی خود می‌دانست. پس از صفویه با رسمی کردن مذهب شیعه و نهضت مشروطه که شمشیر ذوالفقار را در دست شیر ِ پرچم ملی قرار داد، توجه محمدرضا پهلوی برای شاه ِ شیعی بودن در ادامه با تشکیل حکومت شیعی جمهوری اسلامی موجب تقویت هویت ِ ایرانی-شیعی شده.
حالا چه بخواهیم و چه نخواهیم مرجعیت اگر چه کمرنگ شده اما روحانیت هنوز نفوذ عمیقی در بین عموم مردم ایران دارد. این را خیلی از اپوزیسیونی‌ها و طیفی که به دلواپسان معروف شدند می‌دانند و احمد خمینی به دلیلی گرایشی که به چپ ِ اسلامی ِ میانه دارد، مخالفان بسیار و پایگاه ِ اجتماعی مناسبی دارد. در اینستا مانند یک نوجوان ایرانی طرفداری تیم محبوب‌اش است، تصاویر جذابی آپلود می‌کند، در مناسبت‌های مختلف همگام با جامعه مومن واکنش نشان می‌دهد، بسیار چهره‌ی جذابی دارد و به دلیل جد پدری بسیار بیشتر از هر فرد از خاندان ِ معروف سیاسی مورد توجه است. این سلیبریتی ِ خاندانی حالا با روحانی شیعی شدن می‌تواند تا نک قله سیاسی رژیم حاکم، یعنی رهبری، صعود کند. از طرفی به نظر می‌رسد رهبری فردی که در شبکه‌های اجتماعی فعال است مشارکت‌پذیر و همراه با تعامل خواهد بود. تعامل یک روحانی ایرانی-شیعی با مردم ایرانی-شیعی نیز بقای جمهوری اسلامی را در پی خواهد داشت و این زنگ خطر بزرگ برای اپوزیسیون است. از سوی دیگر حکومت مشارکت پذیر ِ طیف ِ چپ ِ اسلامی جای تنگی برای راست میانه دارد طوری که راست تندرو در آن جا نمی‌گیرند. راست تندرو پروژه‌ی حکومت اسلامی به جای جمهوری اسلامی را دنبال می‌کند و کسی مثل احمد خمینی و اساسا خاندان رهبر مردمی ِ انقلاب 57 برای آن‌ها بسیار خطرناک است.
از این روست که حمله به احمد خمینی را یک واکنش عادی سیاسی و تلاش برای تخریب چهره‌ی بسیار جوانی می‌دانم که شاید در آینده تاثیر بزرگی در سیاست ایران بگذارد. این حمله از جنس حمله به سید محمد خاتمی، اکبر هاشمی رفسنجانی و حسن روحانی‌ست، افرادی که نقش آن‌ها با بقای جمهوری اسلامی گره خورده.
